Skunk Anansie - Weak

Οι Skunk Anansie , παρόλο που είναι ενεργοί στη μουσικοί σκηνή από τη δεκαετία του '90, έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί στην Ελλάδα όταν κυκλοφόρησε το 2009, μετά την επανένωσή τους, το τραγούδι "Because of you". Οι λάτρεις όμως της ροκ μουσικής, και ιδιαίτερα της αγγλικής σκηνής του '90, τους γνωρίζουν σίγουρα από τα πρώτα τους βήματα, και αυτό το τραγούδι, με τίτλο "Weak", ανήκει σε αυτά, αφού περιέχεται στο πρώτο τους άλμπουμ. Χαρακτηρίστηκε ως ένα ιδιαίτερα φεμινιστικό τραγούδι, όπως άλλωστε και πολλά άλλα του συγκροτήματος. Τα δυναμικά και μοναδικά φωνητικά της Skin, χαρακτηριστική φωνή και παρουσία του συγκροτήματος , ταιριάζουν απόλυτα με τον έντονο ροκ ήχο του τραγουδιού, αλλά και με τους... "επιθετικούς" στίχους του ρεφρέν.

song info

• Οι Skunk Anansie είναι ένα αγγλικό Alternative rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1994
• Το τραγούδι με τίτλο "Weak" κυκλοφόρησε στο πρώτο τους άλμπουμ, τον Σεπτέμβριο του 1995, με τίτλο "Paranoid and Sunburnt"
• Κυκλοφόρησε και σαν single τον Ιανουάριο του 1996, το τέταρτο single του συγκροτήματος και το τελευταίο από αυτό το άλμπουμ.
• Είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια των Skunk Anansie και ένα από τα πιο αγαπημένα του κοινού στις συναυλίες.
• Το όνομα του συγκροτήματος προέρχεται από τον βασικό χαρακτήρα δυτικοαφρικάνικων παραδοσιακών μύθων, τον άνθρωπο- αράχνη "Anansie". Η λέξη "Skunk" μεταφράζεται κυριολεκτικά ... "κουνάβι" αλλά χρησιμοποιείται και σαν χαρακτηρισμός και σημαίνει "άτακτος".
• Το συγκρότημα ήταν ενεργό από το 1994 έως το 2001. Μετά από μια παύση 8 χρόνων, ξανα ενώθηκαν το 2009 και επέστρεψαν δυναμικά στη δισκογραφία, αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις τους.
• Στις σόλο εμφανίσεις της η Skin, η καταπληκτική και χαρακτηριστική τραγουδίστρια του συγκροτήματος, ερμηνεύει μια πιο αργή, σαν μπαλάντα, έκδοση του τραγουδιού.
• Είναι ένα αρκετά διασκευασμένο τραγούδι και περιέχεται, μεταξύ άλλων, στον δίσκο "When we were the new boys" του Rod Stewart.
• Το βίντεο κλιπ του τραγουδιού έχει σκηνοθετήσει το δίδυμο Garth Jennings και Nick Goldsmith, γνωστοί για βίντεο κλιπς των Blur, REM κ.α , καθώς και για την ταινία του 2007 "Song of Rambow".

Ακολουθεί το βίντεο κλιπ του τραγουδιού, η ζωντανή, πιο αργή , εκτέλεση της Skin και μια διασκευή από το βελγικό συγκρότημα K's choice.

Le Vent Nous Portera

Το "Le Vent Nous Portera" ,δηλαδή "ο άνεμος θα μας φέρει", είναι το πρώτο single από το τελευταίο άλμπουμ των Noir Desir. Οι Noir Desir ήταν από τα πιο δημοφιλή γαλλικά ροκ συγκροτήματα, όχι μόνο εντός της χώρας τους, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη,  και στον Καναδά. Σαν να ήξερε το συγκρότημα πως πρόκειται για τη τελευταία δουλειά του, δημιούργησε ένα πολύ προσεγμένο , μεστό και ταυτόχρονα φιλόδοξο άλμπουμ, με ήσυχα και μελαγχολικά τραγούδια και με ιδιαίτερο στίχο που γεννά προβληματισμούς. Το τραγούδι είναι αρκετά γνωστό στην Ελλάδα, αφού παίζεται συχνά από ραδιοφωνικούς σταθμούς, και στην αυθεντική του εκτέλεση, αλλά και ως διασκευή από την Ελβετή Sophie Hunger. Ακολουθεί το βίντεοκλιπ , και μια ζωντανή ηχογράφηση από το DVD που κυκλοφόρησε το 2002, με τίτλο "Noir Desir en Images".

song facts

• Noir Desir σημαίνει "Σκοτεινή Επιθυμία" και ο τίτλος του άλμπουμ που περιέχει το τραγούδι, "des Visages des Figures" μεταφράζεται στα ελληνικά "Πρόσωπα, Μορφές".
• Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1985 στη πόλη Μπορντό της Γαλλίας και έμεινε ενεργό μέχρι το 2010.
• Είναι ένα από τα πιο γνωστά ροκ συγκροτήματα στη Γαλλία.
• Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2001 και ήταν το τελευταίο τους. Ενώ τα πρώτα τους άλμπουμ χαρακτηρίζονται από έντονους ροκ ήχους (το δεύτερο , ειδικά, περιέχει και στοιχεία πανκ) , αυτό το άλμπουμ περιέχει πιο αργά και μελωδικά κομμάτια, σχεδόν μελαγχολικά.
• Στο άλμπουμ "des Visages des Figures" συνεργάστηκε ο Manu Chao, ο οποίος παίζει κιθάρα στο συγκεκριμένο τραγούδι.
• Το βίντεοκλιπ του τραγουδιού κέρδισε το βραβείο για το καλύτερο βίντεο της χρονιάς 2002 στα γαλλικά μουσικά βραβεία "Victoire de la Musique". Αντίστοιχο βραβείο κέρδισε και το άλμπουμ, που ανακηρύχθηκε το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς .
• Το Σεπτέμβρη του 2003 ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Bertrand Cantat , υπό την επήρεια ναρκωτικών , χαστούκισε την κοπέλα του, τη Γαλλίδα ηθοποιό Marie Trintignant,  κατά τη διάρκεια ενός τσακωμού, με αποτέλεσμα πέφτοντας να χτυπήσει το κεφάλι της στο κρεβάτι και να αιμορραγήσει μέχρι θανάτου.Το δικαστήριο της Λιθουανίας, όπου βρισκόταν το ζευγάρι κατά όταν συνέβη το μοιραίο περιστατικό,  τον καταδίκασε σε 8 χρόνια φυλάκισης, τα οποία εξέτισε σε φυλακές της Τουλούζ, στη Γαλλία. Αφέθηκε ελεύθερος το 2007, λόγω καλής συμπεριφοράς.
• Μετά την αποφυλάκιση του τραγουδιστή, οι Noir Desir επιχείρησαν να ολοκληρώσουν ακόμα ένα άλμπουμ και να συνεχίσουν κανονικά τη πορεία τους, αλλά ένα ένα τα μέλη της εγκατέλειψαν το συγκρότημα, όπως πρώτα τους είχε εγκαταλείψει και η έμπνευση, αφού ο ντράμερ της μπάντας, Denis Barthe στην ανακοίνωσή του για τη διάλυση τους είπε πως "δεν έχει νόημα το συγκρότημα να ζει με 'τεχνητή έμπνευση'.

System of a Down- Aerials

Οι System of A Down, συγκρότημα γνωστό για τον πολιτικοποιημένο- κοινωνικοποιημένο στίχο του , κατάφεραν με το τραγούδι "Aerials" , αλλά και με το μουσικό του βίντεο, να ανοίξουν συζητήσεις για ακόμα μία φορά γύρω από το νόημα των στίχων τους. Οι στίχοι , που είναι λυρικοί, φαίνεται να μιλούν για τα άτομα που χάνουν τον εαυτό τους και το νόημα της ζωής, αλλά πολλές εκδοχές παρουσιάστηκαν για το πραγματικό νόημα και από τους θαυμαστές και από το ίδιο το συγκρότημα, από την ερμηνεία πως το τραγούδι μιλάει για τη φύση, μέχρι και το πως το τραγούδι αναφέρεται στο  "τίποτα".. Ακολουθούν και οι στίχοι του τραγουδιού, για να σχηματίσετε και εσείς τη δική σας άποψη για το vόημά του.

• Κυκλοφόρησε το 2002 ως single για το άλμπουμ "Toxicity".
• Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Serj Tankian, τραγουδιστή του συγκροτήματος και τον Daron Malakian, κιθαρίστα και δεύτερη φωνή, ο οποίος έγραψε και τη μουσική.
• Το συγκρότημα κέρδισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για βραβείο Grammy στη καριέρα τους με αυτό το τραγούδι, στη κατηγορία "Καλύτερη Hard Rock Εμφάνιση", το 2003. Το βραβείο τελικά κέρδισαν οι Foo Fighters για το τραγούδι "All my life".Οι System of a Down έχουν προταθεί για Grammy συνολικά τέσσερις φορές, τρείς για  Καλύτερη Hard Rock Εμφάνιση και μία για Καλύτερη Μεταλ Εμφάνιση, με νικητήρια την υποψηφιότητα του 2006 για το τραγούδι "B.Y.O.B."
• Οι διοργανωτές των βραβείων Grammy το 2003 ζήτησαν από το συγκρότημα να παίξει ζωντανά το "Aerials" και το συγκρότημα αρνήθηκε. Κανένα μέλος τους δεν παρακολούθησε την απονομή.
• Όταν οι System of a Down πάιζουν το τραγούδι στις συναυλίες τους, ο τραγουδιστής, Serj Tankian παίζει ρυθμική κιθάρα.
• Στο αλμπουμ, μετά το τέλος του τραγουδιού ξεκινάει ένα "κρυφό κομμάτι" με τίτλο "Arto", που βασίζεται σε ένα παραδοσιακό Αρμένικο τραγούδι που τραγουδιέται από τα μέλη της Αρμένικης κοινότητας στις κηδείες. Ονομάστηκε "Arto" γιατί ο φίλος του συγκροτήματος, Arto Tunboyaciyan πάιζει ένα παραδοσιακό αρμένικο πνευστό όργανο στο τραγούδι, το duduk.
• Το βίντεο κλιπ του τραγουδιού έχει σκηνοθετήσει ο David Slade, σκηνοθέτης και του τρίτου μέρους του Twilight.

Life is a waterfall
We’re one in the river
And one again after the fall

Swimming through the void
We hear the word
We lose ourselves but we find it all

'Cause we are the ones that want to play
Always want to go
But you never want to stay

And we are the ones that want to choose
Always want to play
But you never want to lose

Aerials in the sky
When you lose small mind
You free your life

Life is a waterfall
We drink from the river
Then we turn around and put up our walls

Swimming through the void
We hear the word
We lose ourselves but we find it all

'Cause we are the ones that want to play
Always want to go
But you never want to stay

We are the ones that want to choose
Always want to play
But you never want to lose

Aerials in the sky
When you lose small mind
You free your life

Aerials, so up high
When you free your eyes
Eternal prize

Παράξενες Συνεργασίες - Μέρος 1

Στο αφιέρωμα αυτό παρουσιάζονται μερικές συνεργασίες καλλιτεχνών που θεωρούνται "παράξενες" λόγω των διαφορετικών τους μουσικών ή λόγω διαφορετικών ιδεολογιών κλπ.

Άλλες είναι επιτυχημένες, και αγαπήθηκαν από το κοινό και τους κριτικούς, παρά την αντιφατικότητα των συντελεστών,  και άλλες ίσως θα έπρεπε να είναι πιο προσεγμένες και να μη στηριχθούν μόνο στην εμπορικότητα των καλλιτεχνών.

Το αφιέρωμα θα συνεχιστεί σε περισσότερα από ένα μέρος, αφού οι συνεργασίες στη παγκόσμια μουσική σκηνή είναι αμέτρητες...

Nick Cave- Kylie Minogue : "Where the wild roses grow"

Το συγκρότημα του Αυστραλού  Nick Cave, οι Nick Cave and the Bad Seeds συνεργάζονται το 1995 με την επίσης Αυστραλή ποπ σταρ Kylie Minogue και δημιουργούν ένα πολύ επιτυχημένο εμπορικά και καλλιτεχνικά ντουέτο. O Cave εμπνεύστηκε από ένα παραδοσιακό παραμύθι, όπου ένας άντρας σκοτώνει την γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος. Ο Cave έγραψε το τραγούδι έχοντας στο μυαλό του ότι θα το τραγουδήσει η Kylie Minogue. Σε συνέντευξή του αποκάλυψε πως θαύμαζε την Minogue για αρκετά χρόνια και έγραψε πολλά τραγούδια για αυτήν, αλλά μόνο ένα θεώρησε πως ήταν αρκετά καλό ώστε να το τραγουδήσει. Οι στίχοι του τραγουδιού μοιάζουν περιγράφουν ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ, και η αθωότητα της φωνής της Minogue κάνει το τραγούδι ακόμα πιο συναρπαστικό.

James Brown- Lucciano Pavarotti : "It is a man's world"

Οι δύο μεγάλοι καλλιτέχνες δε θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Ο James Brown τραγουδούσε soul και χόμπι του ήταν τα ναρκωτικά και οι γυναίκες, ενώ ο Luciano Pavarotti τραγουδούσε όπερα και λάτρευε το καλό φαγητό και τις φιλανθρωπίες. Η μουσική αυτή συνεργασία προέρχεται από την συναυλία "Pavarotti and Friends" , που έλαβε χώρα τον Μάιο του 2002 . Δυο μεγάλες φωνές συναντιούνται και το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε παρά να είναι άψογο.

Aerosmith- RUN DMC  : "Walk this way"

Στην πραγματικότητα η συνεργασία αυτή αποτελεί μια διασκευή. Το πρωτότυπο κομμάτι κυκλοφόρησε από τους Aerosmith το 1977. Το 1986, το αμερικάνικο rap συγκρότημα RUN- DMC δημιούργησε αυτήν εδώ την εκτέλεση, με guest φωνητικά από τον Steven Tyler. Ο πρωτοποριακός αυτός συνδυασμός ροκ και ραπ είχε σαν αποτέλεσμα το τραγούδι να φτάσει αμέσως τις πρώτες θέσεις των charts και να είναι δημοφιλές ακόμα και σήμερα.

Paul McCartney - Michael Jackson  "Say Say Say"

Γραμμένο από τον Paul McCartney το 1983,αυτό το κομμάτι αποτελεί την δεύτερη συνεργασία των δύο καλλιτεχνών. Έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία, αφού παρέμεινε στην κορυφή του Billboard's Hot 100 για έξι εβδομάδες και στην Αγγλία έφτασε στο νούμερο δύο στo UK Singles Chart. Παρ' όλ' αυτά, οι κριτικές για την συνεργασία αυτή ήταν μεικτές. Έλαβε αρνητικές κριτικές για τους στίχους του, που δεν είχαν κάποιο περιεχόμενο, για το βίντεο , που χαρακτηρίστηκε ως "ανόητο" και για το γεγονός ότι υπέρ-διαφημίστηκε.