Golden Brown

Οι Stranglers μπορεί να είναι ένα punk συγκρότημα, αλλά το εν λόγω τραγούδι είναι κάπως... ρομαντικό. Με το "χρυσοκαφέ" χρώμα να ακούγεται σε όλο το τραγούδι και την ταξιδιάρικη διάθεση της μουσικής, αλλά και του βίντεοκλιπ, άλλοι φαντάζονται καλοκαίρι, άλλοι ταξίδια, άλλοι κοπέλες με μαυρισμένο , χρυσό - καφέ δέρμα, οτιδήποτε δηλαδή φέρνει στον νου του κάποιος όταν σκέφτεται το χρώμα αυτό.  Εξ' άλλου, πριν αποκαλυφθεί το "κοινό" μυστικό για τους στίχους του τραγουδιού από τον εμπνευστή του, το συγκρότημα είχε πει πως το τραγούδι είναι σαν αυτά τα ψυχολογικά τεστ με τις κηλίδες από μελάνι (τεστ Ρορσαχ) : ο καθένας ακούει ό,τι θέλει.

song info

• Το τραγούδι κυκλοφόρησε σαν single το Δεκέμβριο του 1981 στην Αμερική και τον Γενάρη του 1982 στην Αγγλία και περιέχεται στο έκτο άλμπουμ των Stranglers, με τίτλο "La Folie", που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1981. 
• Τη μουσική έγραψαν ο πληκτράς Dave Greenfield και ο ντράμερ Jet Black, ενώ τους στίχους ο τραγουδιστής  Hugh Cornwell.
• Αρχικά ο Cornwell είχε γράψει στίχους που αντιστοιχούσαν σε 10 λεπτά τραγουδιού!Τους μείωσε ώστε να χωρέσουν στα τρεισήμισι λεπτά που διαρκεί το τραγούδι. 
• Τα μέλη του συγκροτήματος υποστήριξαν ότι οι στίχοι του τραγουδιού είναι σαν ένα τεστ Ρόρσαχ  , δηλαδή κάθε ακροατής ερμηνεύει τους στίχους όπως αυτός θέλει, παρ' όλ' αυτά, πολλοί συνέχιζαν να υποστηρίζουν πως το τραγούδι μιλάει για την ηρωίνη. 
• Σε μια συνέντευξή του ο ντράμερ του συγκροτήματος, Jet Black, αστειευόμενος και μάλλον ενοχλημένος από τον ντόρο που είχε γίνει γύρω από το νόημα του τραγουδιού, είπε πως το τραγούδι μιλάει για το Marmite, ένα προϊόν σαν μαρμελάδα, αλλά αλμυρό, με χρυσό-καφέ χρώμα, πολύ δημοφιλές στη Βρετανία. 
• Εν τέλει, ο πρώην τραγουδιστής του συγκροτήματος,  Hugh Cornwell, που αποχώρησε το 1990, στο βιβλίο του "The Stranglers Song By Song" (2001) , λύνει κάθε μυστήριο γύρω από το νόημα του τραγουδιού και την έμπνευση του δημιουργού, αποκαλύπτοντας πως το τραγούδι μιλάει , όντως, για την ηρωίνη, αλλά επίσης και για μια κοπέλα, και οι στίχοι περιγράφουν πώς και και οι δύο του έχουν χαρίσει ευχάριστες στιγμές.
• Αρχικά τα μέλη του συγκροτήματος δεν σκέφτονταν να το συμπεριλάβουν στα single που θα κυκλοφορούσαν για το έκτο άλμπουμ τους, καθώς το έβλεπαν σαν ένα απλό τραγούδι που συμπλήρωνε το άλμπουμ. Όταν όμως άρχισε να παίζεται στους ραδιοφωνικούς σταθμούς  και είδαν πως έγινε πολύ δημοφιλές, κυκλοφόρησε σε single και έγινε, εντέλει, η μεγαλύτερη επιτυχία τους και  ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της καριέρας τους.
• Ο ρυθμός του μοιάζει με βαλς, αλλά στη πραγματικότητα δεν είναι,  και είναι πολύ δύσκολο να χορέψει κάποιος αυτό το τραγούδι. Ο μπασίστας του συγκροτήματος, Jean Jacques Burnel, αποκάλυψε πως αυτός ήταν ένας λόγος που η δισκογραφική  εταιρεία που τους είχε αναλάβει δεν ήθελε να κυκλοφορήσει αρχικά τον δίσκο.
• Περιέχεται στο soundtrack της ταινίας "Snatch" ("η Αρπακτή") : χρησιμοποιήθηκε ως background σε μια αφηγηματική σκηνή, μετά από μια σκηνή με πολύ... ξύλο.